(geschreven door twee oprechte zeer gekwetste ouders)

Onze zoontje van 5 weken is na een ademstilstand naar het Juliana Kinderziekenhuis gebracht en diverse artsen hebben met allerlei onderzoeken en mri scans geprobeerd onze baby te helpen. Door de kinderarts is ons toen verteld dat er bloedingen in de hersenen zijn gevonden en waren zij nog aan het onderzoeken of er misschien een addertje was gesprongen en onze zoontje misschien niet genoeg antistolling kon aanmaken, waardoor de bloeding niet stopte. Helaas mochten hun pogingen niet baten en is onze zoontje na een paar uurtjes overgebracht naar het VU Academisch Ziekenhuis in A’dam.

In VU aangekomen werd ons verteld dat er bloed bij moeder zou worden afgenomen en aan onze baby toegediend, maar vanaf dat moment kregen wij bijna niets mee van wat zij allemaal aan het doen waren en hoe de toestand van onze baby was.
Als moeder heb ik zelf tot twee keer toe de verpleegkundigen gevraagd hoe de situatie  van onze baby was en wanneer er bloed bij mij wordt geprikt. We hoorden niks.
Je gaat door een hel en geen arts die je wat meegeeft om het wachten en de enorme onzekerheid en verdriet dragelijker te maken, zodat je als ouders en familie niet radeloos wordt. Na eindeloos wachten, wordt het aan ons in een klein kamertje met ijskoude blik door de kinderarts verteld dat er bij onze zoontje geen hersenactiviteit meer is en meteen daarachter dat wij verdachten zijn en zij een melding hebben gemaakt bij de AMK.
Wij begrepen op dat moment niets en waren in shock van de gedachte alleen al dat onze baby er niet meer is. Tegelijkertijd werden ons allerlei vragen gesteld of wij onze baby hadden geschud en wij zaten daar verslagen van verdriet ons te ‘verdedigen’. Dat wij liefdevolle ouders zijn en onze baby niets kwaad hebben gedaan.
Wij hadden nooit gehoord van SBS en ook niet van het AMK. De kinderarts keek ons aan alsof wij misdadigers waren en ze hebben ons die avond ook zo behandeld. Gewoon aan ons lot overgelaten, wij hebben om medische begeleiding gevraagd en dat is zelfs aan ons geweigerd.
In een later evaluatiegesprek hebben wij tegen de collega kinderarts gezegd dat wij die kinderarts (was ziek) een ander keer persoonlijk willen spreken, zodat wij nog een keer recht in haar ogen kunnen kijken en zeggen dat wij hele liefdevolle ouders zijn geweest voor onze baby.
Uit het medisch dossier bleek later dat de oogarts, vlak voor de bekendmaking van het overlijden van onze zoontje, de kinderarts een email had gestuurd dat er uit zijn onderzoek geen symptomen van SBS waren geconstateerd. Daar heeft zij toen geen woord over gezegd! Zo gaan de artsen in het VU om met slachtoffers en weigeren ze mensen te helpen die op dat moment psychisch hulp nodig hebben, omdat zij zelf jou veroordelen. Waar blijft hun beloftes die zij doen bij hun beëdiging om mensen altijd medisch te helpen?
Hierna zij wij door een nachtmerrie heengegaan, want je baby is in beslag genomen en kan je niet eens fatsoenlijk afscheid nemen, ook niet de familie, kennissen en collega’s die massaal aanwezig waren.

Eindeloze verhoren en onderzoek door NFI volgen hierna. Je wereld stort letterlijk in, want alle focus ligt om de schuld bij de ouders te leggen. Helaas is het Officier van Justitie hier blind in meegegaan met deze tunnelvisie en het maakt niet uit wat wij als ouders ook zeiden en ook met feiten kwamen, alles werd van tafel geveegd want het NFI rapport is leidend!

Slecht NFI rapport met onjuistheden:
Het 1e rapport van het NFI was zo slecht en slordig dat wij via onze advocaat hebben geëist voor een rectificatie.
vb:- onze baby was 5 weken en in het rapport stond 9 weken
– de naam van onze baby was niet goed geschreven
– over mijn 2 enorme vleesbomen en de keizersnede werd heel laconiek gedaan.
– ook over mijn dosering paracetamol die ik vanaf mijn 5 maand tot aan bijna bevalling dagelijks heb geslikt. De arts had de dosering zelf opgehoogd naar 8 tabletten van 500 mg per dag, wat boven het max gebruik is van 6 tabletten per dag.
– met de longontsteking bij onze baby hebben zij verder niets gedaan.
– over de schedelbreuk die op geen enkel mri scans van beide gespecialiseerde ziekenhuis zijn geconstateerd, heeft NFI afgewimpeld met ‘bij baby’s is een schedelbreuk niet altijd zichtbaar op scans’, terwijl in het medisch rapport van onze baby de kinderradioloog duidelijk heeft geschreven dat er bij zijn schedelonderzoek geen fracturen zijn geconstateerd, ook niet in het Juliana Kinderziekenhuis.

Zowel, de OvJ als het NFI heeft nooit de moeite genomen om met onze gegevens een ander onderzoek in te stellen en de tunnelvisie los te laten.
Zij gaan nog steeds door met deze tunnelvisie en daarom zijn wij blij dat wij Dr Koetsier hebben kunnen bereiken via onze oma die de uitzending ‘EenVandaag’ had gevolgd over het onderwerp SBS.
Wij hebben eindelijk het gevoel dat wij serieus worden genomen en worden gehoord. Nu kunnen wij iets doen tegen die machtige instanties als NFI en OvJ.
Deze ellende duurt al bijna 3 jaar bij ons en intussen zijn wij opnieuw ouders geworden van een mooi kern gezonde zoontje. Wij voelen ons bevoorrecht weer ouders te zijn.
Vanaf mijn 2e zwangerschap is er veel aan onze 2e kindje ‘getrokken’ door AMK, Raad voor de Kinderbescherming en het bureau Jeugdzorg.
Maar er is gerechtigheid en wij geloven hierin, zeker als je onschuldig bent en helemaal niets hebt gedaan. Wij hebben een strijdkracht die niet kapot te krijgen is door deze instanties met hun onmenselijke daden.
De kracht om als simpele onschuldige burgers te vechten hebben wij weer gekregen, dankzij Dr Koetsier die in ons gelooft omdat hij geen vooraf oordeel heeft en aandachtig luistert naar het verhaal van de ouders en eerlijk, deskundig en heel objectief alle medische dossiers doorneemt.

Wij zijn blij en opgelucht dat er nu eindelijk een website is waar je meteen hulp en begeleiding kan vinden en gehoord wordt na deze onterechte en onmenselijke aantijging. Een oproep aan alle ouders die onterecht zijn beschuldigd zich aan te melden op deze site, zodat wij samen de kracht kunnen bundelen en onze onschuld kunnen bewijzen. Dat NFI, artsen van o.a. VU A’dam, OvJ voortaan zorgvuldig, professioneel, maar vooral deskundig te werk moeten gaan en niet zomaar een conclusie moeten trekken met hun tunnelvisie gedachten.
Maar vooral ook ter preventie om andere ouders dit te behoeden, onterecht  beschuldigd te worden van SBS.